చీకట్లో చిందులాట:-

ఇందాక కాంచనగారొచ్చి నీ కోసం చాలాసేపు కూర్చుని వెళ్ళారు.." కంచంలో అన్నం పెడుతూ అంది అమ్మ.
"ఎందుకటా?" విస్మయంగా అడిగాను.

"వాళ్ళ రెండోవాడు ఐదోక్లాసునుండి ఆరోక్లాసుకొచ్చాడట. మీ ఫ్రెండుతో చెప్పి సిఫార్సు చేయించి వాడికా హైస్కూల్లో సీటు యిప్పించమని అడగడానికి వచ్చారు. ఎనిమిదన్నరయినా నువ్వు రాకపోయేసరికి మొదలాట సినిమాకెళ్ళుంటావని 'మావాడొచ్చాక పంపిస్తాన్లెండి ' అన్నాను. ఆవిడ నీకోసం చూస్తుంటుందేమో, భోజనం చేసాక ఒకసారి వెళ్ళు.." అని విషయం చెప్పింది అమ్మ.

కానీ, నాకా ఆఖరిమాటే నచ్చలేదు. ఆవిడ అవసరం గనుక రేపెలాగూ వస్తుంది. ఇంతలోనే మళ్ళీ నేను వెళ్లడం దేనికి? అయితే, అమ్మ నన్ను పంపుతానని మాటిచ్చింది గనుక వెళ్ళకపోతే బాగోదు. అందుకే నేనింకేం మాట్లాడ్లేదు.

మేమా యింట్లో దిగిన మూడునెలల్లోనూ మా అమ్మకీ, మా ఇంటిగలావిడకీ చాలా స్నేహమేర్పడింది. కాంచనగారంటే ఆవిడే! చాలా కలుపుగోలుగా సరదాగా మాట్లాడుతుంది. "మీ అమ్మగారు మీ పెళ్ళి గురించి బెంగపెట్టుకున్నారు. ఏదోక సంబంధం ఖాయపర్చుకుని చేసేసుకోకూడదండీ!" అందొకసారి నవ్వుతూ. అది మా అమ్మ పురమాయింపని నాకు తెల్సు. తనమాట వినడం లేదని ఈమధ్య అందరితోనూ అలా చెప్పించడం పరిపాటైపోయింది.

మళ్ళీ మళ్ళీ ఆవిడా ప్రస్తావన తీసుకురాకుండా నా మనసులో ఉన్నమాట చెప్పేసాను. నాన్నగారు పోవడంవల్ల యింటి వ్యవహారాలు చూసుకోవలసిన బాధ్యత నామీదుంది. నాలాగే తమ్ముడిని గ్రాడ్యుయేట్ చెయ్యాలని మా నాన్నగారి సంకల్పం. ఇంకో రెండేళ్ళలో వాడి చదువైపోతుంది. ఈలోగా నేను పెళ్ళిచేసుకోవడం వల్ల వాడి చదువాగిపోతుందని కాదుగానీ - నాన్నగారు పోవడం వల్ల వచ్చిన గ్రాట్యుయిటీ, యిన్సూరెన్సు సొమ్ముపెట్టి ముందుగా ఓ కొంప ఏర్పాటు చేయాలని నా ఉద్దేశ్యం. అదే చెప్పానావిడకి.

"ఉద్దేశ్యం మంచిదే కానీ దానికి పెళ్ళి వాయిదా వేసుకోవాల్సిన అగత్యమేమీ కంపించటంలేదు నాకు! అదీకాక, మీకు పాతికేళ్ళు వచ్చేశాయటగా?" అని కొర్రీ వేసింది.

"కుటుంబ సంక్షేమ దృష్ట్యా మగాడికి పాతికేళ్ళొచ్చేవరకూ పెళ్ళి చేసుకోకూడదని ప్రభుత్వం తీర్మానించింది కదండీ" అన్నాను.

"అయితే, మీరన్నీ రూలుప్రకారం చేస్తుంటారా" నా కళ్ళలోకి గుచ్చిచూస్తూ అడిగిందావిడ.

"మీరంత గట్టిగా అడిగితే నేనేం చెప్పలేను" అని నవ్వేశాను.

ఆవిడ మాటల్లో ఎంత చురుకో, చూపుల్లో కూడా అంత పదునుంటుంది. మాట్లాడుతున్నపుడు జంకు లేకుండా నిర్భయంగా చూస్తుంటుంది మొహంలోకి. ఆ చూపులో చూపు కలపటానికి నేనే ఎలాగో ఫీలవుతుంటాను. మనిషి భేషుగ్గా ఉంటుంది. చక్కటి రంగు. చిక్కటి వంపులు. పెదాలు పెద్దవిగా ఉండేవాళ్ళు అంత అందంగా అవుపించరు. కానీ - కాంచనగారిలో ఆ పెదాలు పెద్దవిగా ఉండడమే ఓ విశేషాకర్షణ! ముగ్గురు బిడ్డల తల్లయినా పిటపిటలాడుతుంటుంది. ముప్పై రెండేళ్ళుండొచ్చు ఆవిడ వయసు.

'వల వేద్దామా" అని అప్పుడపుడూ చిన్న ఆలోచన వస్తుంది. కానీ మా అమ్మకి జడిసి ఆ పని చెయ్యలేకపోతున్నాను.
అసలు యిప్పటికే నా మీద మా అమ్మకి సదభిప్రాయం లేదు. ఆమెగారి పట్టువల్లనే యిదివరకు ఉండే యిల్లు ఖాళీచేసి ఇక్కడికి రావడం జరిగింది! అక్కడా ప్రక్కింట్లో ఉండే అవధాన్లు గారి విధవ చెల్లెలితో నాకు సంబంధం ఉందని మా అమ్మకి తెల్సిపోవడమే దానికి కారణం.

తాయారు గొప్ప డేరింగ్ డెవిల్. మొగుడు పోయాక అంతో-ఇంతో కేష్ పట్టుకుని పుట్టింటికి చేరుకున్న తాయారు, ఆ డబ్బు వడ్డీలకు తిప్పుతూ బ్రహ్మాండంగా డబ్బు పుట్టిస్తోంది. ఇంటి బాధ్యత కొంత మోస్తూ అప్పుడప్పుడు తన అవసరాలకి ఆదుకుంటున్న చెల్లెల్ని అదుపులో పెట్టడానికి అవధాన్లుకి దమ్ముచాలడం లేదు. తాయారు నాతో తిరుగుతోందని తెల్సినా ఏమీ ఎరగనట్టే ఉంటాడా మానవుడు. మా అమ్మ మాత్రం నన్ను సాధించి-వేధించి అక్కడనుండి ఈడ్చుకొచ్చి ఇక్కడ పడేసింది. అయితే, వ్యవహారం యింకా కొనసాగుతోందని తనకీ తెల్సు. అందుచేతనే, నా పెళ్ళి గురించి అందరిచేతా సిఫార్సులు చేయించి నాకు ఊపిరి సలపనివ్వడం లేదు.

మొగుడు పోయాక, తాయారుని వాడుకున్న మొదటి మొగాడిని నేనే అని అన్లేను. ఆ విషయంలో నా సందేహాలు నాకున్నాయి. కానీ తన దగ్గరెప్పుడూ ఆ విషయాలు మాట్లాడ్లేదు, ఆమె కూడా తన అనుభవాలు చెప్పలేదు.

అప్సరస కాకపోవచ్చుగాని, తాయారు అందానికి కొదువలేదు కాగా, ఓంటినిండా కండతో ఎక్కడెలా తడిమినా నిండుగా నున్నగా తగులుంటాయామె సౌష్టవాలు. ఎంత పిసికినా కాదనదు. ఎంత నలిపినా వద్దనదు. ఎన్నిసార్లు చేసినా చాలనదు. సుఖం తినడం - తింపించడం రెండూ తెల్సు తనకి. సిగ్గూ, మొహమాటం ఆమెకి బొత్తిగా తెలియని విషయాలు. మా మొట్టమొదటి సమాగమంలో తనంత తానుగా నా పేంటు, డ్రాయరూ విప్పుతుంటే నేనే సిగ్గుపడ్డాను!

మొదటి రెండుసార్లూ ఓ లాడ్జింగ్ గదిలో కలిశాం. 'రెండు-మూడు గంటల పనికీ వెధవలకి బోలెడు డబ్బు దొబ్బెట్టడమెందుకూ? మా సందు తలుపులు తెరచి ఉంచుతాను. మాటుమణిగాక వచ్చేస్తుండు" అంది తను. ఆడది అంత ధైర్యంగా ఆహ్వానిస్తున్నపుడు మగాడినై ఉండి నేనెలా కాదనగలనూ? మా సంగతా వీధంతా తెల్సిపోయి ఆ కబురు కాస్తా మా అమ్మ చెవికి చేరడానికి ఏడాది పైగా పట్టింది.

ఇప్పుడు కాంచనగారి మీదకూడా కన్నేసేనని తెలిస్తే యింకేమయినా ఉందా? అందుకే, ఆవిడ మీదా దృష్టి పెట్టుకోదలచుకోలేదు.

భోజనం చేసాక షర్టు వేసుకుని సిగరెట్టు వెలిగించి బయటికొచ్చి చూశాను. మేడమీద లైట్లు వెలుగుతున్నాయి. అంటే - వాళ్ళు ఇంకా నిద్రపోలేదన్నమాట! వాచీ చూసుకున్నాను. తొమ్మిదిన్నరయింది, ముందు వరండా తలుపు దగ్గరికి జారేసి మెట్లెక్కి "ఏమండీ?" అని పిలిచాను
ఆ! ఎవరూ?" అంటూ కర్టెన్ తప్పించి బయటికొచ్చింది కాంచన.
"నేనండీ.." అన్నాను నవ్వుతూ
"రండి.. మీ కోసమే చూస్తున్నాను" అంటూ సాదరంగా ఆహ్వానించింది లోపలకి.
వాళ్ళ ఇంట్లోకి వెళ్ళడం నాకదే మొదటిసారి.
ఆవిడ భర్త అయిన గిరిగారు లేరనిపించి "ఆయన లేరాండీ?" అని అర్జంటుగా అడిగేశాను.

"ఆయనకి సెకండ్ నైట్ డ్యూటీ - అరగంటవుతుంది డ్యూటీకి వెళ్ళి. కూర్చోండి.." అంటూ సోఫా చూపించింది.

మేడమీదికి వచ్చేముందు ఆయనకు షిఫ్టు డ్యూటీలన్న విషయం నాకు గుర్తు రాలేదు. "అయితే రేపొస్తాన్లెండి" అన్నాను మొహమాటంగా.

కిసుక్కున నవ్విందామె. "రేపయినా ఈ విషయం నేను మాట్లాడాల్సిందేనండీ! ఏదో శాస్త్రం చెప్పినట్టు - తను యివన్నీ పట్టించుకుంటే నేను మీకోసం ఎందుకు వస్తానూ! పర్వాలేదు కూర్చోండి" అంటూ ఓమారు పైట సవరించుకుని మంచం మీద ఎదురుగా కూర్చుంది తను. ఇక తప్పేదేముంది? సోఫాలో కూలబడ్డాను.

ప్రైవేటు స్కూల్లో సరిగా పాఠాలు చెప్పడం లేదని, అందువల్ల తన రెండో కొడుకును గవర్నమెంటు స్కూల్లో చేర్పించడానికి టీచరుగా పనిచేస్తున్న నా ఫ్రెండు సాయం అడగమని చెప్పి నా మొహంలోకి కుతూహలంగా చూసింది.

అంతవరకూ ఆమె హావభావాలనూ, వంపుసొంపులను ఆసక్తిగా తిలకిస్తూ కూర్చున్నానేమో, ఆమెకి వెంటనే సమాధానం చెప్పలేక మాటలకోసం తడుముకోవాల్సి వచ్చింది. "రేపు మా ఫ్రెండుని కల్సుకుని మాట్లాడుతాను. బుజ్జిని గురించిన వివరాలు ఓ కాయితం మీద వ్రాసివ్వండి" అన్నాను.

ఆ పక్కనే ఉన్న పుస్తకం అందుకొని దాంట్లోంచి ఓ కాయితం తీసి నాకందించింది. నేనామాట అంటానని ముందుగానే ఊహించి అన్ని వివరాలూ రాసి సిద్దం చేసింది. ఆ కాయితాన్ని మడిచి చేబులో పెట్టుకుంటూ "మీకీ విషస్యం ఎల్లుండీ చెబుతాను" అన్నాను.

'అలాగే అన్నట్టు తలూపి "ఏ సినిమాకి వెళ్ళారూ" అనడిగింది.
చెప్పేను.
"ఒంటరిగా వెళ్ళారా?"
ఆ ప్రశ్నలో చిన్న వెటకారం కనిపించింది. సమాధానం చెప్పకుండా ఆశ్చర్యార్థకంగా చూసాను తన మొహంలోకి.

"మీ-తాయారుతో వెళ్ళారేమోననీ..!" చిలిపిగా నవ్వింది.
గుండె ఝల్లుమంది నాకు. తాయారు విషయం తనకు ఎలా తెల్సిందీ? అది మా అమ్మ చేసిన నిర్వాకమే అయి ఉంటుందనిపించింది.

అడగకూడని విషయాన్ని ఆవిడంత యథాలాపంగా అడిగేసరికి నేను కాస్త ఖంగుతిన్నాను. అయినా వెంటనే తేరుకుని "లేదండీ! ఒంటరిగానే వెళ్ళాను" అన్నాను నవ్వడానికి ప్రయత్నిస్తూ.

"అయితే ఆ వ్యవహారమింకా సాగుతున్నట్టేనా?" దీర్ఘం తీస్తూ వెటకారంగా అడిగింది.

"యిటీజ్ నన్నాఫ్ యువర్ బ్లడీ బిజినెస్" అందామనిపించింది. కానీ - ఆ చూపూ నవ్వూ నా గొంతు నొక్కేశాయ్. అదీగాక, పైట ఓ ప్రక్కగా కూడేసుకు పోవటంచేత జాకెట్టులోనుంచామె ప్రౌఢత్వపు పొంగులు మంచి కోణంలో అవుపిస్తున్నాయి. లోపలున్న బ్రాసరీ బోటు తొలగిస్తే వాటికా టెన్షన్ ఉండకపోవచ్చుగానీ, ఆ సైజుమాత్రం గొప్ప నయనాందకంగా ఉంది. తాయారు ముందులకన్నా ఓ రవ్వ యివే పెద్దవనిపించాయ్
మీరంటే ఆవిడకి వల్లమాలిన మోజటగా!"

నేను మౌనంగా ఉండిపోవడంతో మరో ప్రశ్న విసిరింది. నా చూపు ఎక్కడుందో గమనించి కూడా పైట సవరించుకోవడం లేదంటే - నన్నాకర్షణలో పడేసి తాయారు గురించి భోగట్టా లాగాలని ఆమె అయిడియా కావచ్చు!

"పిల్లలు కనిపించడం లేదేమండీ?" చట్టున అడిగాను.
తన ప్రశ్నలకు సమాధానం చెప్పకుండా ఆ విధంగా నేనాప్రస్తావన మార్చినందుకు మొహం చిన్నబుచ్చుకొంది తను. "యిక్కడందరూ పడుకుంటే ఉక్కబోతగా ఉంటోందని వాళ్ళప్రక్క బాల్కనీలో పక్కలు వేసుకున్నారు" అంది మెల్లగా.

"మరి-మా ఫ్రెండుతో మాట్లాడేక బుజ్జి విషయం ఏమయిందీ చెబుతానండీ..వస్తాను.." అని, ఆమెకింక మాట్లాడ్డానికి సావకాశమివ్వకుండా లేచి గుమ్మంవైపు తిరిగాను.

నేనంత త్వరగా సంభాషణ కట్ చేస్తాననుకొని ఉండదు తను. ఓ క్షణం నావంక విస్మయంగా చూసి 'అలాగే' అన్నట్టు అయిష్టంగా తలూపింది. నేను ముందు వరండాలోకొచ్చాను. తనూ ఇవతలికి వస్తూ "తలుపు తీస్తానుండండి" అంది. నేనాగేను. నా ప్రక్కనుంచి వెళ్ళి గ్రిల్ డోర్ ఒక ప్రక్క మాత్రం తెరచి నిలబడిందక్కడ. గదిలో వెలుగుతోన్న ట్యూబులైటు వెలుగు మసకగా పడుతోంది.

"వస్తానండీ" అంటూ అవతలికి నడవబోతుండగా- ఎలా జరిగిందో తెలీదు- తన ఎత్తులు నా కుడిజబ్బకు కొంచెం గట్టిగానే వత్తుకున్నాయ్! ఆ స్పర్శకి నా వళ్ళు జల్లుమంది. "అయ్యాం సారీ!" బిడియంగా గొణిగాను.

"ఈ మాత్రానికే! ఫర్వాలేదు.." పయిట పూర్తిగా తీసి మళ్ళీ వేసుకుంటూ అదోలా నవ్వింది.
ఆ మాటా, ఆ నవ్వూ, ఆ చూపు నా బుర్రలో కోటాను కోట్ల ఆలోచనల్ని రేకెత్తిస్తుండగా ఒక్కొక్క మెట్టు క్రిందికి దిగిపోయాను.
ఆఖరి మెట్టు దిగి మా యింటివైపు తిరగబోతూ ఆయాచితంగా ఒకసారి పైకి చూసాను.
కాంచన యింకా అక్కడే నిలబడి చూస్తోంది!
నాకు అడుగు ముందుకు సాగలేదు. మనసు వెనక్కు లాగుతోంది. మసక వెలుతురులో మనోహరంగా మెరిసిపోతోందామె.

రెండుమూడు క్షణాలు అలాగే బొమ్మలా ఉండిపోయాను.
రెండో తలుపు కూడా తెరచి, ఒకసారి పైట విదిలించి వేసుకుని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది కాంచన. తెరిచి ఉంచిన తలుపు 'స్వాగతం దొరా' అంటోంది. గిరుక్కున తిరిగాను మెట్లవైపు.
అన్ని మెట్లూ ఎన్ని అంగల్లో ఎక్కిపోయానో గుర్తు లేదు.

పైకి వెళ్ళడంతోనే గ్రిల్ డోర్ మూసి గెడపెట్టేశాను. నా చొరవ నాకే ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది. గదిలోకి నడవబోయాను. కర్టెన్ సందులోంచి బయటికి పొడుచుకొచ్చిన చెయ్యి నా కాళ్ళకు బ్రేక్ వేసింది.
"ఎందుకైనా మంచిది.. తాళం వేసేయండి" కమ్మగా వినిపించిది కాంచన గొంతు.
ఆ చేతిలో ఉన్న తాళంకప్ప తీసుకుని గ్రిల్ డోర్ గెడకు నొక్కేసి మహదోత్సాహంతో గదిలోకి వెళ్ళాను. ట్యూబ్ లైట్ ఆరిపోయింది. పైన తిరుగుతున్న సీలింగ్ ఫ్యాన్ చప్పుడునుబట్టి అది కాంచన చేసినపనేననిపించింది.
ఒక్కసారిగా చీకటైపోవడం వల్ల నా కళ్ళు చూళ్ళేక పోయాయి. కాంచన స్విచ్ బోర్డ్ దగ్గర ఉండాలి అనుకుని ఆ దిక్కుగా చెయ్యి చాపేను. నా గెస్సింగ్ సెంట్ పర్సంట్ కరక్ట్!

గోడకి జారబడి నిలబడింది తను. నా చేతినలాగే ఆ భుజం మీదుంచి దగ్గరికి జరిగాను. ఓ అంగుళం ఇంచుమించులో ఇద్దరం ఒకటే హైటుంటాం. నా చెక్కిలికి వెచ్చగా తగిలిన ఆమె శ్వాసకి పులకించిపోతూ యింకా దగ్గరగా హత్తుకుపోయాను తనకి.

ఉద్వేగం తో ఉబికిఉబికి పడుతోన్న తన ఎత్తులు నా చాతికి వత్తుగా మెత్తగా ఒరుసుకున్నాయ్. ఎడమచేతిని నడుముచుట్టూ మెలతవేస్తూ చెక్కిలి మృదువుగా చుంబించాను. తక్షణం రెండో బుగ్గ అందించింది. 'చుప్'మనిపించి ఆ బుగ్గని మునిపళ్ళతో కొరికాను. సన్నగా తీయగా మూల్గుతూ నా కౌగిలిలో తమాషాగా తీగలు సాగింది.

నా అధరాలనలాగే క్రిందికి నడుపుతూ మెడ మలుపులో ఓ ముద్దు పెట్టాను. తల వెనక్కి వాల్చినట్టుంది - నా పెదాలకు తన చెవి తగిలింది. చిలిపిగా దానిని పెదాలలో పట్టి లాగుతూ భుజం మీదున్న చేతిని తన జాకెట్టు ముందరిభాగం మీదకు మళ్ళించాను. నా చేతిని మించిన ఆ సైజులను జాకెట్టు మీదినుంచే కొలిచి ఒకదాన్ని ఒడుపుగా అందుకున్నాను. మాటామంతీ లేకుండా చీకటిలో గప్ చుపుగా సాగిపోతున్న ఆ అనుభవం నాకు అనూహ్యమైన అనుభూతిని కలిగిస్తోంది.

సుమారుగా ఈ రెండేళ్ళలో తాయారును కొన్ని వందలసార్లు వాడుకున్నాను కానీ ఎప్పుడూ ఇలా చీకట్లో యిదవ్వలేదు. కనీసం బెడ్ లైటయినా ఉండకపోతే ఒప్పుకోదు తను. ఎంత వెలుతురుంటే అంత సంబరం తాయారుకి. నేను తనలోకి వెళ్ళడం, రావడం ఆసక్తిగా చూస్తుంటుంది. అద్దం ముందు నిలబడీ, వంగొనీ, పడుకొనీ చేయించుకోవడం తనకి హాబీ. నా కదలికలను కళ్ళారా చూడాలని తరచూ వంగునే చేయించుకుంటుంది తను.

కాంచన కూడా ఏమీ తక్కువ తిన్నట్టు కనిపించడం లేదు. కాకపోతే, మొదటి తడవ గనుక సిగ్గుకొద్దీ లైటు ఆర్పేసి ఉంటుంది. చేయి చాపితే స్విచ్చి అందుతుంది కానీ అంత తొందరెందుకు పడాలీ? ఆ టైమొచ్చాక స్విచ్ ఆన్ చేస్తే చూడవలసినవన్నీ తనివితీరా చూడొచ్చు..

నా చేతులకి తానేమీ అడ్డు చెప్పడం లేదు. కాగా, అవసరమైనప్పుడు తగిన సహాకారం కూడా అందిస్తోంది. కాబట్టె జాకెట్లో బ్రాసరీ క్షణాలమీద తన వంటిమీద నుంచి వలిచెయ్యగలిగాను. ముందు అందుకున్నవిధంగా ఏమంత వాలిపోయినట్టు లేవవి. నా చేతులకి పుష్టిగా ఆశించినదానికన్నా గట్టిగా తగిలాయ్ రెండూ. రెండింటినీ రెండు చేతులతోనూ పట్టుకుని వడదిప్పి పిసుకుతూ మెడసందున మోజుగా ముద్దుపెట్టాను. మహదానందంతో నన్ను బల్లిలా కరుచుకుపోయింది. అదే అదనుగా కుడిచేతిని క్రిందికి నడిపించి చీర కుచ్చిళ్ళు టుపుక్కున లాగేశాను.

గలగలా వినిపించింది ఆమె నవ్వు. "ఆ పని నెమ్మదిగా చెయ్యొచ్చుగదా"? అనడమేమో అది! కానీ నా ఆదుర్దా నాదీ! చీర మొత్తంగా కిందికి జారిపోయిందని నమ్మకం కుదరగానే లంగామీద నుండి 'అక్కడో' పట్టు పట్టాను.

నా చేతిమీద తనచేయి వేసి నొక్కుకుంటూ మత్తుగా మూల్గింది. నా చేతిక్రింద తన లంగా చెమ్మగా జిగురుగా తగిలింది. నా నరాలు జివ్వుమన్నాయ్. అంతలోనే అక్కడంత తడి చిమ్మిందంటే- ఆమెలో అప్పటికే కోరిక సలసలామంటోందన్నమాటే! లంగా బొందుకోసం తడిమి కొస అందడంతోనే మెల్లగా లాగేను. జారుముడి జాగ్రత్తగా ఊడొచ్చింది. రెండు చేతులతోనూ అసహనంగా ఆ లంగాను క్రిందికి నెట్టేసి ఆ పట్టునే తన నడుం పట్టుకున్నాను.

ఆ చీకటిలో కాంచననలా నగ్నంగా గోడకి అదిమిపెట్టి ఎంత నలిపిసేనో, ఎలా పిసికేశానో, ఎన్నెన్ని ముద్దులు గుప్పించేశానో మాటల్లో చెప్పలేను. తీయగా హాయిగా తీగలు సాగిపోతూ చొరవగా నా షర్టు బటన్స్ విప్పేసింది తను. 'దెబ్బకి దెబ్బ ' అన్నంత ఆవేశంగా నా పైజామా గుండీలూడదీసేసింది. ఇక తనని శ్రమ పెట్టడం సబబు కాదని మిగిలిన కార్యక్రమాన్ని నేనే పూర్తిచేశాను.

తల దగ్గర్నుంచి మొదలుపెట్టి తన రెండు చేతులూ సాగినంతవరకూ తెగ తడిమేసింది నన్ను. తన అధరాలు నా చెంపలనీ, భుజాల్నీ, ఛాతినీ వెచ్చ వెచ్చగా చుంబిస్తోంటే - ఊహాతీత లోకాల్లోకి ఎగిరిపోతున్నట్టనిపించింది నాకు. అంతటి ఆనందం, ఉద్రేకం తాయారు పొందులో చవిచూళ్ళేదు. తన మునివేళ్ళు నా మగతనాన్ని సవరదీస్తున్నప్పుడు కలిగిన ఆహ్లాదాన్ని భరించలేక, రెండు చేతుల్తోనూ తన రొమ్ముల్ని పిండేస్తూ "కాంచనా" అన్నాను మత్తుగా.

"వూ!" సమ్మోహనంగా మూలిగింది నా మగతనాన్ని గుప్పిట చిక్కించుకుని.
"లైటు వెయ్!"
"ఊహూ- యిలాగే బావుంది!"
"కాదు- నిన్నిలా బోసిగా చూడాలి"
"నేనేం పెద్ద అందగత్తెను కాదులే!"
"ఈ మాట నువ్వు చెబితే కాదు, నా కళ్ళతో నేను చూసి చెప్పాలి"
"ఇస్స్స్స్స్స్- ఛీ"
"ఏం?"
"ఇందాకట్నుంచి ఒక్కలా నలిపేస్తున్నావ్. నొప్పెడుతున్నాయ్"
"మరైతే లైటువెయ్"
"అప్పుడే కాదు- ఒకసారయ్యాక!
"సిగ్గా?"
"ఊ""
"ఇలా నిలబడి చేసుకుందామా?"
"ఊహూ-మంచం మీదకి పోదాం"
"అయితే తీసుకెళ్ళు.. చీకటిలో చిందులాటా ముసుగులో గుద్దులాటా అన్నట్టుంది!"
కిలకిలా నవ్వుతూ మంచంవైపు నడిపించింది నన్ను.
నడుస్తుంటే మా బట్టలు కాళ్ళక్రింద తగులుతున్నాయ్. మంచం దగ్గరికి చేరడంతోతే నా చెయ్యి వదిలేసింది. బహుశా సిగ్గు ముంచుకొచ్చి ఉండొచ్చు తనకి. అదే మా తొలి సమాగమం కనుక ఆ మాత్రం సిగ్గు సహజమే!
మంచం మీద కూర్చుని తన చేయి అంది పుచ్చుకుని వళ్ళోకి లాక్కున్నాను. గువ్వలా ఒదిగిపోయింది. ఒక చేత్తో తనని పొదివి పట్టుకుని రెండోచేతిని తొడల సందుకి పోనిచ్చాను.
చెమ్మగా చాలా గరుగ్గా తగిలింది. నా వేళ్ళ స్పర్శకు తన తొడలు పుస్తకం లా విచ్చుకున్నాయ్. గుప్పిడితో పట్టుకుని సున్నితంగా నొక్కేను.
"ఛీ! పాడు! చేతినిండ బంక అయిపోతుంది" అని నా పట్టు విడిపించుకుని తలగడ మీద ఒరుగుతూ నన్ను మీదకి లాక్కొంది.
"కంగారుగా ఉందా?" స్తనాగ్రాలు నలుపుతూ అడిగా.
"నీకు లేదా?" నా ఆయుధం కోసం తడుముతూ గొణిగింది.
"ఈ చీకటిలో నీది చూడకుండా పనికుపక్రమించడమే నాకెలాగో ఉంది. కనీసం అక్కడో ముద్దు పెట్టుకోనీ..!"

"చీ.. చండాలం! యిందాక చేతికటించుకున్నావ్, చాల్లేదూ? అయినా, అక్కడేం బాగోలేదు - ఆ వెంట్రుకలు తీసుకుని చాలా కాలమైంది. అది నువ్వు చూస్తానంటావనే లైటూ తీసేసా!"
"ఓస్..అంతేనా! అక్కడ ఎంత వత్తుగా పెరిగితే అంతందం ఆడదానికి. అందులోనూ నీలంటి తెల్లగా ఉన్నవాళ్ళకి అక్కడ నలుపు మరీ బావుంటుంది. లేచి లైటు వెయ్యనా?"
"ఉహూ.." ఖాళీగా ఉన్న చేత్తో నా నడుమును పట్టేసి నా ఆయుధాన్ని రెమ్మల మధ్యకి గురిపెట్టుకుంటూ "ఊ" అంది ఆశగా.

అంతవరకూ వచ్చాక మరింక ఉపేక్షించలేకపోయాను. ఒక్క జర్కుతో నాకున్నదంతా తనకిదోచిపెట్టేశాను. తీయగా మూలిగింది తను. తాయారులో ఎంత బిగువుందో తనలోనూ అలాగే ఫీలయ్యా. ఒక్కసారి చెక్కిలి ముద్దాడి వెంటనే నడుం కదిలించబోయాను. "కాసేపలా ఉంచు.." నా వీపు నిమురుతూ నసిగింది. ఆగిపోయి, ఆనందంగా తనని కర్చుకుపోయాను.
"ఇందాకంత బెట్టుగా వెళ్ళిపోయి మళ్ళి తిరిగొచ్చావే" అనడిగింది.
"ఎంతయినా నువ్వు మా అమ్మగారికి బెస్ట్ ఫ్రెండువి కనుక నీకెసరు పెట్టడం ధర్మం కాదనుకున్నాను. కానీ - మనసూరుకోలేదు. నువ్వప్పుడా మెట్లదగ్గర నిలబడి ఉండకపోతే వెళ్ళిపోయేవాడిని.."
"నేనేం నిన్ను పిలవలేదుగా?"
"నోరు పిలువకపోవచ్చు. కానీ కళ్ళు నన్ను వెనక్కి ఈడ్చుకొచ్చేశాయ్"
"మనసులో కొండంత కోరికున్నా మీ అమ్మగారి గురించే నేనూ తటపటాయించేదాన్ని. అస్తమానూ ఆవిడా తాయారు గురించి బాధపడుతోంటే - మళ్ళీ నేను నిన్ను తగులుకోవడమేం బావుంటుందీ? నువ్వా తాయారు మోజులోపడి ఇంకెవరినీ పెళ్ళి చేసుకోవేమో అని ఆవిడ బెంగ"

"మొన్న మేం కలుసుకున్నపుడు ఈ ఏడాది నేను పెళ్ళి చేసుకుంటే 'టూ యిన్ వన్" బహుమతి ఇస్తానంది తాయారు"
"లేకపోతే..?
"ఆ పాయింటు రాలేదు. ఈసారి కలిసినపుడు అడిగి చెప్తాను"
"ఏమీ అక్కర్లేదు.."
చీకటిలో ఆ ముఖకవళికల్ని స్టడీ చేసే అవకాశం లేకపోయింది గానీ, ఆ మాటలో కావల్సినంత అసూయ ధ్వనించింది. అందుకే నేనింకేం మాట్లాడ్లేదు. అప్పటికే తనలో ప్రవేశించి చాలాసేపయిందని పని మొదలుపెట్టాను. వారించలేదు తను.
కాస్త వేగం పుంజుకుని అడుగుదాకా అదిమదిమి వాయించడం మొదలెట్టేసరికి ఆహ్లాదంగా ఎదురు తాళం ప్రారంభించింది. తూగుటుయ్యాలలో ఊగిపోతున్నట్టనిపించింది నాకు. కాంచన ఆ సుఖం పొంది ఎన్ని నెలలో అయినంత కరువుగా "యింకా..యింకా" అంటూ హుషారుగా చేయించుకుంది.

ఇద్దరం ఒకేసారి సుఖశిఖరాలకు చేరుకొని అలసటగా ఆనందంగా ఒకరినొకరు కరుచుకుపోయాం.
కాసేపటి తర్వాత తేరుకొని "ఇంత బాగా సుఖపెడుతున్న మూలాన్నే ఆ తాయారు నిన్ను వదలడం లేదనుకుంటాను" అంది కాంచన.
"అసలు, ఆ తాయారు గురించి మా అమ్మగారు పదే పదే నీతో చెప్పడం వల్లనే నామీద నీకింత దయకలిగిందేమో" అన్నాను ఓ రొమ్ము కుదురుతో అందుకుని పిసుకుతూ.
"నేను కాదనను. ఆడది కాస్త తిరుగుబోతని తెలిసినప్పుడు ప్రతి మగాడూ దానిమీద కన్నేస్తాడు. అలాగే, ఓ మగాడి రసికత గురించీ, చాటుమాటు తిరుగుళ్ళ గురించి విన్నపుడు ఆ యావ ఉండే ఆడదానికి టిమ-టిమలాడుతుంది. ఛాన్సు దొరికితే తనూ ఓసారి దులిపించుకోవాలనుకుంటుంది. నా విషయమూ అంతే" ఒక చక్కటి సత్యాన్ని సింపిల్ గా చెప్పింది.

"యావ ఉండే ఆడదానికి అంటున్నావ్, నీకది ఎక్కువేనా" అంటు తన చనుగుత్తుల్ని అరచేత్తో రుద్దుతూ చిలిపిగా నవ్వేను.
"అఘోరించినట్టే ఉంది. ఆ మాట మళ్ళీ అడగాలా? వయసులో ఉండగా అడ్డమైన తిరుగుళ్ళూ తిరిగినమూలాన యిప్పుడు నా అవసరం తీర్చడానికి ఓపికందడం లేదు మా శ్రీవారికి. ఈ రాత్రి నీ వల్లా కరువంతా తీరిపోవాలి" అంటూ ఆశగా నా తొడ నిమిరింది తను.

నా వళ్ళు ఝల్లుమంది. ఆమె మునివేళ్ళ స్పర్శకి కాదు- ములుకుల్లా నా గుండెల్లో దిగబడ్డ ఆ మాటలకి! ఇప్పుడీ యిద్దర్నీ ఎడాపెడా వాయించుకోవడం వల్ల రేపు నా పనీ అంతే అవుతుందా? పెళ్ళయ్యాక నా భార్య కూడా ఇంకొకడితో...????